Potaxe de coresma

15 Xullo, 2015

Potaxe de coresma

Plato

Primeiro prato

Ingredientes

Racións: 1 persona

5 g Allo
20 g Arroz
20 g Cebola
45 g Garavanzo
60 g Ovo
1 g Loureiro
25 g Pataca
1 g Pemento doce
40 g Repolo
20 g Tomate

Instruccións

Empezamos botando os garavanzos nunha cazola e deixámolos que cozan un anaco, pasados uns minutos engadimos o repolo cortado en anacos. Cando rompa a ferver, botamos unha folla de loureiro, os dentes de allo e a cebola enteira sen pel. Separamos a cebola e cando estea ben feita tallámola. Cocemos un ovo e, en canto arrefríe, separamos a clara da xema. Engadimos aos garavanzos e ao repolo, unha vez que estean a media cocción, un tomate maduro torado, o arroz, as patacas sen pel e cortadas en anacos e o sal. Coa cebola que tiñamos separada e tallada, fritimos nunha tixola xunto con pemento, uns dentes de allo en láminas, engadimos outra cebola máis e tamén lle engadimos uns cantos garavanzos da cocción. Despois botamos na tixola as xemas de ovo que foran separadas e un pouco de caldo da cocción. Engadimos todo á cazola, onde están os garavanzos e o repolo, deixamos un anaco máis e xa está lista a potaxe.

Como o seu nome indica, este prato consumíase na vixilia de Coresma. Non leva ningunha clase de carne e este feito facía que fose pouco apreciado polos galegos e galegas que valoraban todos os pratos que incluísen carne de porco. O feito de que se consumise potaxe en Coresma debíase a que o peixe escaseaba e non había demasiados menús que elixir.

Porros gratinados

Plato Primeiro prato

Ingredientes

Racións: 1 persona

4 g Caldo de verdura
15 g Fariña
100 g Leite desnatado
10 g Manteiga
0.5 g Pementa negra
70 g Porro
15 g Queixo parmesano

Instruccións

Poñer os porros a cocer, unha vez cocidos facémolos anacos. Faise una bechamel refogando a manteiga coa fariña engadindo pouco a pouco o leite, sen esquecer o caldiño, ata conseguir unha crema uniforme. Engadir á bechamel o queixo relado parmesano e a pementa negra moída. Colocar nunha fonte refractaria os porros, a bechamel enriba e volver a poñer queixo relado por enriba. Meter ao forno para que se gratine. Esta receita serve tamén para outras verduras segundo gustos.

O cultivo do porro remóntase ao antigo Exipto. O porro ten un gran contido en auga e o seu contido en calorías é moi baixo polo que é idóneo para dietas de adelgazamento. Proporcionan gran cantidade de fibra. Teñen tamén propiedades hipotensoras, axeitado para persoas que sofren hipertensión arterial. Son bos para o tratamento de catarros e problemas bronquiais. Destaca a súa cantidade de vitamina C que cobre a metade da cantidade diaria recomendada. Grazas á súa cantidade de potasio evita a retención de líquidos.

Potaxe de garavanzos con patacas e espinacas

Plato Primeiro prato

Ingredientes

Racións: 1 persona

5 g Aceite de oliva
5 g Allo
20 g Bacallau fresco sen sal
30 g Cebola
50 g Espinaca
55 g Garavanzo
1 g Loureiro
20 g Pataca
0.5 g Sal
30 g Tomate

Instruccións

Nunha cazola, póñense a fritir o allo e a cebola partida. Cando empecen a dourarse, engádeselles o tomate e, cando estea fritida esta mestura, incorpóranse as espinacas cortadas, dáselles un par de voltas e bótaselles a auga, os garavanzos, o loureiro e o bacallau. Ao pouco tempo, bótanse as patacas, pero non deben deixar de cocer os garavanzos para que no se endurezan. Se hai que engadir máis auga, debe de estar fervendo. A cocción debe de ser moi lenta para que non se rompan os garavanzos. O bacallau hai que desalgalo 24 horas antes, cambiándolle catro veces a auga; ao tempo, poñemos tamén en remollo os garavanzos. O punto de sal corríxese ao final da cocción.

Os garavanzos teñen un alto contido en fibra e reducen o nivel de colesterol polo que son moi útiles para combater as enfermidades cardiovasculares. Presentan un bo contido en hidratos de carbono de lenta asimilación, o que é moi beneficioso para persoas que padecen diabete. O seu contido en magnesio fai que sexan un bo aliado para combater o estrés. Por outro lado, as espinacas teñen unha cantidade moi baixa de calorías, hidratos de carbono e graxa. As espinacas son ricas en fibra e tamén proporcionan unha gran cantidade de ácido fólico e de vitamina C. As patacas proporcionan unha boa cantidade de hidratos de carbono e vitamina C.

Polbo á feira

Plato Primeiro prato

Ingredientes

Racións: 1 persona

10 g Aceite de oliva
2 g Pemento doce
150 g Polbo
1 g Sal

Instruccións

Unha das técnicas máis populares de como facer o polbo de xeito que o resultado sexa óptimo é meter e sacar tres veces seguidas a peza en auga fervendo, antes de deixalo, definitivamente, a cocer. Unha vez feito isto, córtase a peza coa axuda dunhas tesoiras (normalmente) e alíñase con pemento, aceite e sal gordo.

O "polbo á feira" é un prato de orixe moderna. O polbo chegaba a Lugo, a Ourense, a Monterroso ou ao Carballiño, procedente de Mugardos na ría de Ferrol, de Bueu na de Pontevedra, de Muros e das illas e ribeiras da ría de Arousa. Hai uns 125 anos, os arrieiros maragatos que acudían ás feiras de gando compraban grandes cantidades de polbo e, nos pobos, preparábano con aceite de oliva e pemento.

Polbo á mugardesa

Plato Segundo prato

Ingredientes

Racións: 1 persona

20 g Aceite de oliva
5 g Allo
50 g Cebola
100 g Pataca
2 g Pemento picante
50 g Pemento vermello
180 g Polbo
1 g Sal
40 g Viño branco

Instruccións

Procedemos á cocción do polbo en auga durante 35 ou 40 min, posteriormente cortámolo en anacos pequenos. Facemos un rustrido con cebola, perexil, allo, pemento vermello e aceite e, cando o rustrido estea a medio facer, engadímoslle un chorriño de viño ou coñac, pemento e un chorro de auga.

Como o seu propio nome indica, este prato é típico da zona de Mugardos na provincia de Coruña. O polbo é capturado nas augas da ría de Ferrol. Acompáñase de patacas cocidas coa pel que contén a maioría de fibra e nutrientes da pataca, en especial a vitamina C. Diferénciase do tradicional “polbo á feira" en que leva cebola e pemento vermello. O pemento vermello ten un gran poder antioxidante, ten efecto analxésico en artrite e reuma e axuda na formación de glóbulos vermellos e brancos. Por outra banda, a cebola é diurética, ten efecto bactericida, evita a formación de coágulos no sangue e é dixestiva.

Noticias

Archivos