Noticias

Noticias y actualidad del Grupo Cuevas

Archivos

Fabas viúvas

15 Xullo, 2015

Fabas viúvas

Fabas viúvas

Ingredientes

Racións: 1 persona

  • 10 g Aceite de oliva
  • 5 g Allo
  • 40 g Cebola
  • 90 g Faba fresca
  • 1 g Pemento doce
  • 40 g Pemento morrón
  • 1 g Sal
  • 40 g Tomate

Instruccións

Fritimos o allo e a cebola, lentamente, sen que se douren. Tras uns minutos, incorporamos os anacos de pemento morrón, o tomate e o pemento doce. Deixamos que se cociñe a lume lento e reservamos. Cocemos as fabas e antes de alcancen o punto óptimo, escorrémolas. Vertemos o guiso anterior e deixamos uns minutos ao lume.

Na Idade Media, os monxes do mosteiro de Samos en Lugo consumían un prato formado por fabas tenras cocidas en leite e aderezadas con mel, este prato considerábase unha sobremesa. As fabas viúvas reciben este nome porque non van acompañadas de carne nin peixe xa que ao ser fabas novas son máis saborosas e teñen máis valor nutritivo. Tamén producen unha maior sensación de fartura e por iso non van acompañadas.

Fabas con ameixas

Fabas con ameixas

Fabas con ameixas

Ingredientes

Racións: 1 persona

  • 10 g Aceite de oliva
  • 3 g Allo
  • 45 g Ameixa
  • 30 g Cebola
  • 70 g Faba fresca
  • 1 g Pemento picante
  • 1 g Sal

Instruccións

Nunha cazola con auga abundante poñemos a cocer as fabas coa cebola, co allo, co sal ao gusto, un pouco de pemento e aceite. Mantemos o lume, lento, durante unha hora. Cando as fabas estean tenras, engadimos as ameixas. Rectificamos de sal e pemento a mestura, e deixámola que coza todo ata que as ameixas estean abertas.

As fabas son unha boa fonte de proteínas, o que favorece o desenvolvemento muscular. Tamén son recomendables para persoas hipertensas polo seu contido en potasio. Son ricas en fibra, o que favorece o tránsito intestinal. As fabas, ao ser un alimento rico en fósforo, axudan a manter os nosos ósos e os dentes. Por outra, parte as ameixas constitúen un bo acompañamento polo seu excelente sabor e reducido contido en calorías. Ao ser elevado o seu contido en sodio, as persoas pacientes hipertensas deberán consumir este marisco con precaución. Destaca o seu alto contido en ferro que axuda a combater a anemia.

Ovo fritido con zorza

Ovo fritido con zorza

Ovo fritido con zorza

Ingredientes

Racións: 1 persona

  • 10 g Aceite de oliva
  • 10 g Allo
  • 110 g Porco magro
  • 65 g Ovo
  • 0.5 g Pemento doce
  • 0.5 g Pemento picante
  • 1 g Sal

Instruccións

Picamos ben a carne, engadimos o pemento e botamos nunha cazola. Facemos unha pasta machucando o allo con sal groso nun morteiro. Botamos a pasta sobre a carne na cazola e engadimos auga se é necesario. Agregamos o sal e o pemento e deixamos un día en repouso. Fritimos a carne nunha tixola con aceite e, despois, fritimos os ovos tras engadirlles o sal.

Este prato é típico da cociña galega. O ovo é unha boa fonte de proteínas comprendida tanto na clara coma na xema e posúe un elevado valor biolóxico. Na clara do ovo, a principal proteína é a albumina chamada ovoalbúmina, que ten calidades antioxidantes, antimicrobianas e desintoxicantes que limpan o organismo de metais pesados. A xema é boa para a vista por dous antioxidantes que contén, e tamén para o cerebro imprescindible para o desenvolvemento do cerebro fetal xa que contén colina. O ovo tamén posúe ferro cuxo contido é dos máis asimilables. As xemas de ovo son un dos poucos alimentos que conteñen vitamina D en forma natural.

Xabaril con castañas

Xabaril con castañas

Xabaril con castañas

Ingredientes

Racións: 1 persona

  • 5 g Aceite de oliva
  • 5 g Allo
  • 50 g Castaña
  • 50 g Cebola
  • 6 g Fariña
  • 140 g Xabaril
  • 0.5 g Loureiro
  • 20 g Touciño entrefebrado
  • 0.5 g Pementa negra
  • 0.5 g Romeu
  • 0.5 g Sal
  • 0.5 g Tomiño
  • 20 g Vinagre
  • 30 g Viño tinto
  • 30 g Cenoria

Instruccións

Adobamos o xabaril, previamente torado, durante polo menos un día nunha mestura de pementa de Caiena e pementa negra, herbas, loureiro, allos e viño tinto. Douramos o xabaril. Unha vez que tome algo de cor poñémolo nunha cazola, salpimentámolo, refogarémolo con touciño entrefebrado, cebola e vertemos, ademais, parte do adobo anterior para potenciar o sabor. Cocemos a lume lento durante case 2 h. As castañas que engadiremos ao guiso media hora antes do seu punto óptimo, serán castañas peladas e asadas ao forno previamente. Recoméndase, antes de asar, mantelas en remollo durante algunhas horas.

Na actualidade, o aprecio pola carne deste animal vai en aumento. O xabaril acompañado de castañas cocidas forma unha excelente combinación xa que o xabaril ten un sabor bastante forte e contrasta co das castañas que é máis suave. A castaña cocida ten un sabor especial, é doce. É un froito seco moi próximo ao cereal pola súa composición e baixo en calorías. Engaden un toque alimenticio que confiren a este estufado o cualificativo de prato moi equilibrado. O estufado de xabaril non está aconsellado para persoas enfermas de gota nin con afeccións hepáticas ou renais. Tampouco para aquelas persoas cuxas dietas non conteñan proteínas.

Feixóns verdes con allada

Feixóns verdes con allada

Feixóns verdes con allada

Ingredientes

Racións: 1 persona

  • 5 g Aceite de oliva
  • 5 g Allo
  • 60 g Ovo
  • 125 g Feixó
  • 2 g Pemento doce
  • 1 g Sal

Instruccións

Preparamos unha allada, en aceite quente, con allo, pemento e auga da cocción dos feixóns. Vertemos a allada e mais un ovo cocido sobre os feixóns cocidos. Servímolos quentes.

Na antigüidade non constituía un prato por si mesmo senón que servía como gornición. Este prato ía acompañado de carne de porco, touciño ou chourizo, fritos na tixola previamente. Na época de Coresma substituíase por ovos cocidos enteiros, aínda que tamén se podía acompañar de peixe. Os feixóns debido ao seu baixo contido en calorías son moi recomendables para incluír en dietas de adelgazamento. Son moi remineralizantes, doados de dixerir e moi pobres en sodio, o que os fai ideais para persoas hipertensas.