Noticias

Noticias y actualidad del Grupo Cuevas

Archivos

Chícharos con xamón

15 Xullo, 2015

Chícharos con xamón

Chícharos con xamón

Ingredientes

Racións: 1 persona

  • 100 g Cebola
  • 90 g Chícharo
  • 5 g Fariña
  • 40 g Xamón curado
  • 10 g Manteiga
  • 30 g Viño branco

Instruccións

Cortamos unhas rebandas de xamón e deixámolas, durante un día, en remollo. Botamos os chícharos nunha cazola con auga, sal e un pouco de manteiga. Na manteiga sobrante douramos cebola ben picada e, cando estea, engadímoslle o viño branco e a fariña torrada. Unha vez que os chícharos consuman a maior parte da auga na que se coceron, botamos o refrito anterior e agregámoslles o xamón. Por último, deixamos cocer uns minutos.

Os chícharos teñen un gran contido de fibra polo que se fan axeitados para incluír na dieta de persoas con hipercolesterolemia, ademais fai que se absorban menos azucres, polo que son idóneos para persoas diabéticas. Son unha boa fonte de enerxía polo seu contido en hidratos de carbono. Teñen unha boa cantidade de ferro, que cobre unha cuarta parte da cantidade diaria recomendada, co que axudan a combater a anemia. Os chícharos, ao ser un alimento rico en potasio, axudan a unha boa circulación regulando a presión arterial.

Chícharos guisados

Chícharos guisados

Chícharos guisados

Ingredientes

Racións: 1 persona

  • 5 g Aceite de oliva
  • 5 g Allo
  • 50 g Cebola
  • 125 g Chícharo
  • 1 g Loureiro
  • 80 g Pataca
  • 0.20000000298023224 g Sal
  • 20 g Viño branco
  • 40 g Cenoria

Instruccións

Botamos nunha cazola os chícharos, a cebola, as cenorias en tacos e o aceite. Tras 15 min, engadimos as patacas cos allos, o loureiro e o viño branco e deixamos cocer.

Antigamente os chícharos utilizábanse como forraxe en seco. Foi a partir do século XVI cando o home os empezou a consumir como gran fresco. Os chícharos constitúen unha excelente fonte de proteína vexetal. Son idóneos para persoas vexetarianas. Tamén conteñen moita fibra polo que evitan o estrinximento aínda que poden resultar indixestos por este motivo. Os chícharos conteñen fitosterois, substancias parecidas ao colesterol, que dificultan no ámbito intestinal a absorción do colesterol da dieta e incrementan a súa eliminación. Os chícharos posúen un efecto regulador do azucre en sangue que intervén no mantemento dos niveis, polo que resultan aconsellables nas dietas de persoas diabéticas.

Guiso de xoubas

Guiso de xoubas

Guiso de xoubas

Ingredientes

Racións: 1 persona

  • 10 g Aceite de oliva
  • 50 g Cebola
  • 100 g Pataca
  • 1 g Perexil
  • 1 g Pementa branca
  • 30 g Pemento vermello
  • 0.5 g Sal
  • 50 g Tomate
  • 140 g Xouba

Instruccións

Dóuranse as cebolas peladas e picadas e cando estean listas incorpórase o tomate tamén picado e pelado. Engádense ás cebolas e ao tomate, o perexil, o pemento cortado moi fino, a pementa e o sal. Retírase do lume. Límpanse as sardiñas e consérvanse enteiras coa cabeza. Nunha tarteira bótase o rustrido a xeito de base e enriba colócanse as sardiñas. Sálgase e engádese un chorro de aceite e unhas follas de loureiro ou tomiño. Introdúcense no forno 5 min a lume medio e cóbrese con papel engraxado.

Co nome de "xoubas" coñécense ás sardiñas de pequeno tamaño na zona das Rías Baixas galegas. Nas Rías Altas coñécense como “parrochas”. A sardiña é un peixe azul polo que proporciona ácidos graxos omega 3 aos que se atribúen propiedades cardiosaudables. Tamén axuda a reducir os niveis de colesterol. Destaca o seu contido en calcio que contribúe a conferir aos ósos fortaleza e rixidez. Ademais, posúe fósforo que intervén na formación e no mantemento dos ósos e no desenvolvemento dos dentes. Entre as vitaminas que contén sobresae a D que é importante para o funcionamento do sistema nervioso e para o crecemento da poboación infantil.

Guiso de coresma de ameixas con espinacas

Guiso de coresma de ameixas con espinacas

Guiso de coresma de ameixas con espinacas

Ingredientes

Racións: 1 persona

  • 5 g Allo
  • 30 g Ameixa
  • 5 g Brandy
  • 10 g Caldo de peixe
  • 40 g Cebola
  • 80 g Espinaca

Instruccións

Escaldamos as espinacas en auga con sal. Fritimos nunha tixola uns allos e, cando comecen a tomar cor, engadimos a cebola picada moi fina e despois, cando esta tome tamén cor engadimos brandy e deixamos que ferva unha vez. Tras isto, metemos as espinacas na mesma tixola e mesturámolas ben coa cebola e co allo. Botamos un pouco de caldo de peixe e cociñamos, a fogo vivo, durante 5 min aproximadamente. Cando se evapore o caldo metemos as ameixas e deixámolas cociñar ata que se abran.

As ameixas destacan polo seu contido en ferro, o que as fai interesantes para evitar as anemias. Teñen un baixo contido en calorías e presentan un dos contidos máis baixos en graxa. Cabe destacar o seu contido en fósforo que intervén na formación de ósos e dentes. As espinacas, pola súa parte, son un dos vexetais con maior contido en fibra e proteínas. O seu baixo contido en sodio e alto en potasio fai que favorezan a eliminación de líquidos. Isto fainas moi aconsellables para persoas hipertensas.

Guiso de vendima

Guiso de vendima

Guiso de vendima

Ingredientes

Racións: 1 persona

  • 15 g Aceite de oliva
  • 5 g Allo
  • 160 g Cabra
  • 50 g Cebola
  • 1 g Loureiro
  • 120 g Pataca
  • 1 g Perexil
  • 40 g Pemento vermello
  • 40 g Pemento verde
  • 1 g Sal
  • 40 g Tomate
  • 40 g Viño branco

Instruccións

Dóurase a carne torada nunha cazola cun pouco de aceite. Apártase. Na mesma pota dóurase a cebola, o allo e o perexil picadiños, unha folla de loureiro e o sal. Engádese a carne e mestúrase ben, despois pícanse os tomates e engádense. Dóurase un pouco máis e deseguido esparéxese con viño branco en abundancia. Cócese durante 3 h a lume lento. Cada certo tempo engádeselle auga, xa que se irá evaporando o viño. Por último, engádenselle os pementos torados e as patacas. Aos 20 min, apágase e déixase repousar. Sérvese quente.

Este prato cociñábase, habitualmente, na bisbarra de Viana do Bolo, no extremo oriental da provincia de Ourense. Facíase na época de vendima, entre o final de verán e principio do outono, nesta zona onde eran abundantes as viñas. O guiso levábase ás propias viñas para que as persoas traballadoras, á hora de comer, o tomasen alí mesmo. Facíase con carne de cabra ou de ovella pero de exemplares vellos, xa que os máis novos reservábanse nas casas campesiñas para a súa venda nos mercados e contribuír á economía familiar. A carne acompañábase de verduras e algunha especia.