Noticias

Noticias y actualidad del Grupo Cuevas

Archivos

Costela de xabaril á grella

15 Xullo, 2015

Costela de xabaril á grella

Costela de xabaril á grella

Ingredientes

Racións: 1 persona

  • 3 g Allo
  • 160 g Xabaril
  • 10 g Manteiga
  • 1 g Ourego
  • 90 g Pataca
  • 0.5 g Pementa negra
  • 0.5 g Sal

Instruccións

Deixar macerar, media mañá, a costela refregada cun adobo previamente preparado con allo, ourego e manteiga de porco derretida mesturada con pementa e sal. Asar lentamente o conxunto procurando que se doure sen que chegue a secarse en exceso. Se así fose, volver a adobar as veces que fosen necesarias. Este prato tamén se pode servir con patacas asadas.

A carne de xabaril é magra, de cor vermella escura e, ademais, é nutritiva. Ten un elevado número de proteínas de alto valor biolóxico pero carece de hidratos de carbono e de fibra. É máis proteica e menos graxa que a carne de porco. Contén cantidades considerables de colesterol, como o resto dos animais de caza que teñen pelo. Por iso débese consumir con moderación por aquelas persoas que sofren obesidade ou enfermidades cardiovasculares. Contén case todas as vitaminas, entre as que destacan as vitaminas do grupo B e, en especial, a niacina ou vitamina B3, a vitamina B12 e o folato ou vitamina B9. Estas vitaminas posúen accións antianémicas, reguladoras do metabolismo e con acción protectora cardiovascular.

Costeletas de corzo

Costeletas de corzo

Costeletas de corzo

Ingredientes

Racións: 1 persona

  • 3 g Allo
  • 150 g Corzo
  • 27 g Ovo
  • 10 g Manteiga
  • 10 g Pan relado
  • 90 g Pataca
  • 0.5 g Sal

Instruccións

Machucar no morteiro o allo e o sal. Mazar as costeletas e adobalas con esta mestura. Rebozalas en ovo batido e pan relado e fritilas na manteiga de porco. Cocer patacas e servir xunto coas costeletas.

O corzo é un animal de caza cuxa carne é moi apreciada polo seu sabor e aroma. A súa mellor época é o outono avanzado. A carne de corzo é magra, é dicir, baixa en graxa e está dentro do grupo das graxas poliinsaturadas polo que é beneficiosa para a saúde cardiovascular. Ten un alto contido de proteínas. Posúe ferro de doada absorción e é baixa en colesterol. Non está aconsellada para persoas que sofren gota polo seu contido en purinas.

Churrasco de porco

Churrasco de porco

Churrasco de porco

Ingredientes

Racións: 1 persona

  • 10 g Aceite de oliva
  • 5 g Allo
  • 160 g Costela de porco
  • 100 g Pataca
  • 1 g Perexil
  • 1 g Sal
  • 10 g Vinagre
  • 10 g Viño branco

Instruccións

Adobamos a carne con allos moi picadiños, viño branco, aceite, vinagre e perexil. Deixámola polo menos 1 h para que se impregne ben do adobo. Engadímoslle o sal e asamos nunha grella ou, no seu defecto, no forno.

É un prato moi estendido en diversas zonas de Galicia pero de recente introdución por emigrantes de Iberoamérica, a partir do ano 1950. En América do Sur as primeiras rexións de cría de gando foron Brasil, Arxentina e Uruguai, e crese que foi alí onde se empezou a cociñar pola súa facilidade de preparación. Coñecíase co nome de asado. As persoas emigrantes galegas retornadas introduciron esta forma de preparación.

Churrasco de tenreira

Churrasco de tenreira

Churrasco de tenreira

Ingredientes

Racións: 1 persona

  • 15 g Aceite de oliva
  • 2 g Allo
  • 0.5 g Azafrán
  • 160 g Costelar de ternera
  • 0.5 g Loureiro
  • 100 g Pataca
  • 1 g Perexil
  • 0.5 g Sal
  • 5 g Vinagre
  • 10 g Viño branco

Instruccións

Deixar macerar, media mañá, a costela refregada cun adobo previamente preparado nun morteiro con allo, perexil, loureiro, sal, aceite, viño branco, vinagre e azafrán. Asar lentamente o conxunto procurando que se doure sen que chegue a secarse en exceso. Se así fose, volver a adobar as veces que fosen necesarias.

Segundo relatan os feitos históricos foi no século XVII cando xurdiu na zona de Uruguai, Arxentina e sur de Brasil, o churrasco como xeito de cociñar a carne de tenreira. Preparábano así os campesiños que coidaban do gando e pasaban longos períodos fóra das súas casas. A costela de tenreira ten unha gran proporción de auga e pouca graxa. Conforme o animal é maior aumenta o seu contido en nutrientes entre eles o de graxa e diminúe o de auga. Logo, a costela de tenreira é unha carne cun contido en graxa relativamente baixo que nos proporciona proteínas de alto valor nutricional, ferro e vitaminas do grupo B.

Cigalas á prancha

Cigalas á prancha

Cigalas á prancha

Ingredientes

Racións: 1 persona

  • 150 g Cigala
  • 5 g Coñac
  • 5 g Limón
  • 10 g Manteiga
  • 2 g Sal

Instruccións

Cortar as cigalas crúas pola metade, logo untalas con manteiga e engadirlles un chorriño de limón. Poñelas á grella ben quente ata que se fagan e, no momento de servilas, regalas con coñac e flamexar.

Pódense atopar cigalas durante todo o ano nos mercados, xa sexa frescas ou conxeladas. Péscanse nas costas galegas en tamén nas de Portugal e Irlanda. A cigala contén gran cantidade de proteínas e unha mínima cantidade de graxas e calorías. A cigala posúe como características principais na súa composición nutritiva un gran número de proteínas, menos calorías que o resto de crustáceos e unha mínima cantidade de graxas, polo que é adecuada para incluír en dietas de adelgazamento. As vitaminas que predominan na súa carne son as relacionadas co grupo B, concretamente a B3 que axuda a reducir o colesterol. É recomendable para combater enfermidades como a diabete ou a artrite.