Robaliza en salsa de perdigón

15 Xullo, 2015

Robaliza en salsa de perdigón

Plato

Segundo prato

Ingredientes

Racións: 1 persona

10 g Aceite de oliva
10 g Allo
1 g Azafrán
50 g Cebola
160 g Robaliza
100 g Pataca
1 g Perexil
1 g Sal

Instruccións

Toramos as cebolas e botámolas sobre a robaliza previamente colocada e salgada nunha cazola. Nun morteiro, esmagamos ben os dentes de allo co azafrán e co perexil, despois engádeselle o aceite e a auga. Mestúrase ben, botáselle á cazola onde está a robaliza e déixase cocer uns 10 min. Pódeselle engadir un ramallete de herbas, se se quere.

Esta tradicional forma de preparar a robaliza é típica de Lugo. A robaliza é un peixe moi apreciado na cociña. É un dos peixes brancos con menor contido graxo, por iso é un peixe moi axeitado para incluír en dietas de adelgazamento. Os ácidos graxos que contén son omega 3 o que axuda a previr enfermidades cardiovasculares. Adicionalmente posúe un alto contido proteico, vitaminas do grupo B, en especial a vitamina B12, que axuda á formación de glóbulos vermellos no sangue e ao mantemento do sistema nervioso central e minerais como potasio, fósforo, ferro, sodio e magnesio.

Marron glacé

Plato Postre

Ingredientes

Racións: 1 persona

5 g Azucre
35 g Castaña
5 g Licor doce
2 g Manteiga
3 g Nata

Instruccións

Co fin de retirar a casca das castañas cocémolas a lume forte 5 min. Despois, retiramos a casca e cocémolas outros 15 min. Unha vez cocidas, botámolas nunha cazola e esparexémolas con azucre, tamén lle engadimos a manteiga derretida anteriormente noutra cazola. Deixámolas a lume suave 5 min. Flamexamos ron nun cullerón e botámolo sobre as castañas. Unha vez fritas están listas para consumir. Presentámolas acompañadas de nata.

O marron glacé é un exquisito prato de sobremesa elaborado tras confeitar ou bañar as castañas. A súa orixe parece situarse en Grecia, onde se confeitaban diversas froitas en ánforas con mel. Aínda que se consome ao longo do ano, forma parte especial das sobremesas de Nadal. Tamén é habitual na gastronomía italiana e a francesa. A castaña é un dos alimentos máis antigos da humanidade. Formaba parte básica da alimentación e mesmo substituía o pan en épocas de fame. Posteriormente, ao se introducir o cultivo da pataca, a castaña quedou relegada a un segundo plano. Hoxe en día utilízase como gornición e como ingrediente de numerosas sobremesas. A castaña é rica en hidratos de carbono o que a fai ser moi enerxética. Polo seu alto contido en fibra e auga é recomendable para tratar o estrés, a depresión, a anemia, o desgaste físico, as varices e os problemas intestinais, así como cardiovasculares, dexenerativos e de memoria.

Robaliza en salsa verde

Plato Segundo prato

Ingredientes

Racións: 1 persona

15 g Aceite de oliva
5 g Allo
50 g Cebola
1 g Loureiro
20 g Limón
190 g Robaliza
130 g Pataca
10 g Perexil
1 g Pementa branca
15 g Vinagre

Instruccións

Cocemos a cebola con allo e loureiro. Despois, engadimos a peza de peixe enteira. Retiramos a cebola para facer unha salsa, no morteiro, con perexil, aceite, vinagre, pementa, caldo do cocido anterior e miolos de pan. Cocemos a salsa a lume lento. Servimos a robaliza con pataca, previamente cocida, e bañamos todo coa salsa e cun chorriño de limón.

A robaliza é un peixe branco, moi magro, con moi pouca cantidade de graxa polo que é adecuado para persoas que seguen dietas de adelgazamento. É moi apreciado polo seu sabor fino. É un peixe axeitado para a poboación infantil e anciá xa que ten moi poucas espiñas.

Medallóns de xamón de xabaril bañados

Plato Segundo prato

Ingredientes

Racións: 1 persona

15 g Aceite de oliva
4 g Azucre moreno
0.5 g Cravo
150 g Xabaril
5 g Mostaza
40 g Laranxa
0 g Rela de laranxa
0.5 g Romeu
0.5 g Sal
0.5 g Salvia
15 g Zume de laranxa

Instruccións

Macerar a véspera, na neveira, a carne cunha salsa previamente elaborada tras ferver o zume de laranxa, a rela de laranxa, o azucre, a mostaza, o cravo en po e as herbas (se se ten présa 1 h de maceración pode ser suficiente). Seguidamente, fritir a carne e, cando estea feita, engadir o líquido de maceración na tixola. Quentar a lume lento ata que reduza o líquido.

A tempada de caza de xabaril vai de mediados de outono a finais de inverno, época na que se consome esta carne magra. O seu contido proteico é elevado. O seu contido en calorías e colesterol é menor que o da carne de vacún e porco. A súa graxa é de boa calidade e, ademais, destaca o seu elevado contido en ácido oleico, aínda que tamén posúe cantidades apreciables dos ácidos graxos poliinsaturados linoleico e linolénico aos que se lles atribúen propiedades cardiosaudables. Contén vitaminas do grupo B, B12 e B9, que posúen propiedades antianémicas, reguladoras do metabolismo e con acción protectora cardiovascular, e tamén retinol e vitamina A. Destaca o seu elevado contido en calcio, ferro doadamente asimilable, magnesio, cinc e selenio. Este último é antioxidante.

Mexillóns en escabeche

Plato Primeiro prato

Ingredientes

Racións: 1 persona

20 g Aceite de oliva
5 g Allo
50 g Cebola
1 g Loureiro
30 g Limón
62.5 g Mexillón
0.20000000298023224 g Pemento doce
0.20000000298023224 g Pemento picante
1 g Pementa negra
1 g Sal
15 g Vinagre
20 g Viño branco

Instruccións

Preparamos o escabeche poñendo, brevemente, a ebulición unha mestura de allos fritos, loureiro, pementa en gran, viño branco e vinagre. Cociñamos ao vapor os mexillóns nunha cazola con cebola e cun limón en toros. Unha vez abertos e temperados, retiramos as valvas, vertemos o escabeche sobre os mexillóns e servimos.

O escabeche naceu como método de conservación dos alimentos. Trátase dunha herdanza árabe. O mexillón ten un baixo contido en graxas e, debido ao seu contido en ferro, é idóneo para previr a anemia. Contén ácidos graxos omega 3 para previr enfermidades cardiovasculares. Hai que destacar o seu alto contido en selenio, grande antioxidante que prevén a dexeneración celular, protexe contra enfermidades cutáneas e protexe o sistema cardiovascular.

Noticias

Archivos