Noticias

Noticias y actualidad del Grupo Cuevas

Archivos

Guiso de xoubas

15 Xullo, 2015

Guiso de xoubas

Guiso de xoubas

Ingredientes

Racións: 1 persona

  • 10 g Aceite de oliva
  • 50 g Cebola
  • 100 g Pataca
  • 1 g Perexil
  • 1 g Pementa branca
  • 30 g Pemento vermello
  • 0.5 g Sal
  • 50 g Tomate
  • 140 g Xouba

Instruccións

Dóuranse as cebolas peladas e picadas e cando estean listas incorpórase o tomate tamén picado e pelado. Engádense ás cebolas e ao tomate, o perexil, o pemento cortado moi fino, a pementa e o sal. Retírase do lume. Límpanse as sardiñas e consérvanse enteiras coa cabeza. Nunha tarteira bótase o rustrido a xeito de base e enriba colócanse as sardiñas. Sálgase e engádese un chorro de aceite e unhas follas de loureiro ou tomiño. Introdúcense no forno 5 min a lume medio e cóbrese con papel engraxado.

Co nome de "xoubas" coñécense ás sardiñas de pequeno tamaño na zona das Rías Baixas galegas. Nas Rías Altas coñécense como “parrochas”. A sardiña é un peixe azul polo que proporciona ácidos graxos omega 3 aos que se atribúen propiedades cardiosaudables. Tamén axuda a reducir os niveis de colesterol. Destaca o seu contido en calcio que contribúe a conferir aos ósos fortaleza e rixidez. Ademais, posúe fósforo que intervén na formación e no mantemento dos ósos e no desenvolvemento dos dentes. Entre as vitaminas que contén sobresae a D que é importante para o funcionamento do sistema nervioso e para o crecemento da poboación infantil.

Guiso de vendima

Guiso de vendima

Guiso de vendima

Ingredientes

Racións: 1 persona

  • 15 g Aceite de oliva
  • 5 g Allo
  • 160 g Cabra
  • 50 g Cebola
  • 1 g Loureiro
  • 120 g Pataca
  • 1 g Perexil
  • 40 g Pemento vermello
  • 40 g Pemento verde
  • 1 g Sal
  • 40 g Tomate
  • 40 g Viño branco

Instruccións

Dóurase a carne torada nunha cazola cun pouco de aceite. Apártase. Na mesma pota dóurase a cebola, o allo e o perexil picadiños, unha folla de loureiro e o sal. Engádese a carne e mestúrase ben, despois pícanse os tomates e engádense. Dóurase un pouco máis e deseguido esparéxese con viño branco en abundancia. Cócese durante 3 h a lume lento. Cada certo tempo engádeselle auga, xa que se irá evaporando o viño. Por último, engádenselle os pementos torados e as patacas. Aos 20 min, apágase e déixase repousar. Sérvese quente.

Este prato cociñábase, habitualmente, na bisbarra de Viana do Bolo, no extremo oriental da provincia de Ourense. Facíase na época de vendima, entre o final de verán e principio do outono, nesta zona onde eran abundantes as viñas. O guiso levábase ás propias viñas para que as persoas traballadoras, á hora de comer, o tomasen alí mesmo. Facíase con carne de cabra ou de ovella pero de exemplares vellos, xa que os máis novos reservábanse nas casas campesiñas para a súa venda nos mercados e contribuír á economía familiar. A carne acompañábase de verduras e algunha especia.

Guiso de coresma de ameixas con espinacas

Guiso de coresma de ameixas con espinacas

Guiso de coresma de ameixas con espinacas

Ingredientes

Racións: 1 persona

  • 5 g Allo
  • 30 g Ameixa
  • 5 g Brandy
  • 10 g Caldo de peixe
  • 40 g Cebola
  • 80 g Espinaca

Instruccións

Escaldamos as espinacas en auga con sal. Fritimos nunha tixola uns allos e, cando comecen a tomar cor, engadimos a cebola picada moi fina e despois, cando esta tome tamén cor engadimos brandy e deixamos que ferva unha vez. Tras isto, metemos as espinacas na mesma tixola e mesturámolas ben coa cebola e co allo. Botamos un pouco de caldo de peixe e cociñamos, a fogo vivo, durante 5 min aproximadamente. Cando se evapore o caldo metemos as ameixas e deixámolas cociñar ata que se abran.

As ameixas destacan polo seu contido en ferro, o que as fai interesantes para evitar as anemias. Teñen un baixo contido en calorías e presentan un dos contidos máis baixos en graxa. Cabe destacar o seu contido en fósforo que intervén na formación de ósos e dentes. As espinacas, pola súa parte, son un dos vexetais con maior contido en fibra e proteínas. O seu baixo contido en sodio e alto en potasio fai que favorezan a eliminación de líquidos. Isto fainas moi aconsellables para persoas hipertensas.

Fabas viúvas

Fabas viúvas

Fabas viúvas

Ingredientes

Racións: 1 persona

  • 10 g Aceite de oliva
  • 5 g Allo
  • 40 g Cebola
  • 90 g Faba fresca
  • 1 g Pemento doce
  • 40 g Pemento morrón
  • 1 g Sal
  • 40 g Tomate

Instruccións

Fritimos o allo e a cebola, lentamente, sen que se douren. Tras uns minutos, incorporamos os anacos de pemento morrón, o tomate e o pemento doce. Deixamos que se cociñe a lume lento e reservamos. Cocemos as fabas e antes de alcancen o punto óptimo, escorrémolas. Vertemos o guiso anterior e deixamos uns minutos ao lume.

Na Idade Media, os monxes do mosteiro de Samos en Lugo consumían un prato formado por fabas tenras cocidas en leite e aderezadas con mel, este prato considerábase unha sobremesa. As fabas viúvas reciben este nome porque non van acompañadas de carne nin peixe xa que ao ser fabas novas son máis saborosas e teñen máis valor nutritivo. Tamén producen unha maior sensación de fartura e por iso non van acompañadas.

Ovo fritido con zorza

Ovo fritido con zorza

Ovo fritido con zorza

Ingredientes

Racións: 1 persona

  • 10 g Aceite de oliva
  • 10 g Allo
  • 110 g Porco magro
  • 65 g Ovo
  • 0.5 g Pemento doce
  • 0.5 g Pemento picante
  • 1 g Sal

Instruccións

Picamos ben a carne, engadimos o pemento e botamos nunha cazola. Facemos unha pasta machucando o allo con sal groso nun morteiro. Botamos a pasta sobre a carne na cazola e engadimos auga se é necesario. Agregamos o sal e o pemento e deixamos un día en repouso. Fritimos a carne nunha tixola con aceite e, despois, fritimos os ovos tras engadirlles o sal.

Este prato é típico da cociña galega. O ovo é unha boa fonte de proteínas comprendida tanto na clara coma na xema e posúe un elevado valor biolóxico. Na clara do ovo, a principal proteína é a albumina chamada ovoalbúmina, que ten calidades antioxidantes, antimicrobianas e desintoxicantes que limpan o organismo de metais pesados. A xema é boa para a vista por dous antioxidantes que contén, e tamén para o cerebro imprescindible para o desenvolvemento do cerebro fetal xa que contén colina. O ovo tamén posúe ferro cuxo contido é dos máis asimilables. As xemas de ovo son un dos poucos alimentos que conteñen vitamina D en forma natural.