Costeletas de corzo

15 Xullo, 2015

Costeletas de corzo

Plato

Segundo prato

Ingredientes

Racións: 1 persona

3 g Allo
150 g Corzo
27 g Ovo
10 g Manteiga
10 g Pan relado
90 g Pataca
0.5 g Sal

Instruccións

Machucar no morteiro o allo e o sal. Mazar as costeletas e adobalas con esta mestura. Rebozalas en ovo batido e pan relado e fritilas na manteiga de porco. Cocer patacas e servir xunto coas costeletas.

O corzo é un animal de caza cuxa carne é moi apreciada polo seu sabor e aroma. A súa mellor época é o outono avanzado. A carne de corzo é magra, é dicir, baixa en graxa e está dentro do grupo das graxas poliinsaturadas polo que é beneficiosa para a saúde cardiovascular. Ten un alto contido de proteínas. Posúe ferro de doada absorción e é baixa en colesterol. Non está aconsellada para persoas que sofren gota polo seu contido en purinas.

Churrasco de tenreira

Plato Segundo prato

Ingredientes

Racións: 1 persona

15 g Aceite de oliva
2 g Allo
0.5 g Azafrán
160 g Costelar de ternera
0.5 g Loureiro
100 g Pataca
1 g Perexil
0.5 g Sal
5 g Vinagre
10 g Viño branco

Instruccións

Deixar macerar, media mañá, a costela refregada cun adobo previamente preparado nun morteiro con allo, perexil, loureiro, sal, aceite, viño branco, vinagre e azafrán. Asar lentamente o conxunto procurando que se doure sen que chegue a secarse en exceso. Se así fose, volver a adobar as veces que fosen necesarias.

Segundo relatan os feitos históricos foi no século XVII cando xurdiu na zona de Uruguai, Arxentina e sur de Brasil, o churrasco como xeito de cociñar a carne de tenreira. Preparábano así os campesiños que coidaban do gando e pasaban longos períodos fóra das súas casas. A costela de tenreira ten unha gran proporción de auga e pouca graxa. Conforme o animal é maior aumenta o seu contido en nutrientes entre eles o de graxa e diminúe o de auga. Logo, a costela de tenreira é unha carne cun contido en graxa relativamente baixo que nos proporciona proteínas de alto valor nutricional, ferro e vitaminas do grupo B.

Cigalas á prancha

Plato Primeiro prato

Ingredientes

Racións: 1 persona

150 g Cigala
5 g Coñac
5 g Limón
10 g Manteiga
2 g Sal

Instruccións

Cortar as cigalas crúas pola metade, logo untalas con manteiga e engadirlles un chorriño de limón. Poñelas á grella ben quente ata que se fagan e, no momento de servilas, regalas con coñac e flamexar.

Pódense atopar cigalas durante todo o ano nos mercados, xa sexa frescas ou conxeladas. Péscanse nas costas galegas en tamén nas de Portugal e Irlanda. A cigala contén gran cantidade de proteínas e unha mínima cantidade de graxas e calorías. A cigala posúe como características principais na súa composición nutritiva un gran número de proteínas, menos calorías que o resto de crustáceos e unha mínima cantidade de graxas, polo que é adecuada para incluír en dietas de adelgazamento. As vitaminas que predominan na súa carne son as relacionadas co grupo B, concretamente a B3 que axuda a reducir o colesterol. É recomendable para combater enfermidades como a diabete ou a artrite.

Cigalas cocidas

Plato Primeiro prato

Ingredientes

Racións: 1 persona

150 g Cigala
1 g Loureiro
0.5 g Sal

Instruccións

Cocer durante 5 min as cigalas en auga salgada cunha folla de loureiro.

Podemos atopar dous tipos de cigalas frescas durante todo o ano: a cigala de ría que é capturada pola frota de arrastre galega, máis presente nos meses de maio a xullo, e a do Gran Sol. Péscase durante todo o ano. De todos os crustáceos, a cigala é a que posúe menos calorías e a cantidade de graxas que contén é a máis baixa dos crustáceos despois dos percebes. En canto aos minerais e ás vitaminas destaca o seu contido en potasio, fósforo, magnesio, iodo e vitamina B12. O seu principal nutriente son as proteínas.

Cocido galego

Plato Segundo prato

Ingredientes

Racións: 1 persona

80 g Agulla de tenreira
20 g Cabeza de porco
50 g Chourizo
50 g Costela de porco
20 g Faba
20 g Uñas de porco
10 g Manteiga
15 g Orella de porco
85 g Pataca
115 g Repolo
15 g Touciño

Instruccións

En primeiro lugar, fervemos nunha pota as fabas coa manteiga, xusto cando rompe a ferver introduciremos as carnes. Tras, aproximadamente unha hora, engadimos a verdura. Máis tarde tamén meteremos as patacas e o chourizo.

Este prato considérase relativamente moderno. É moi consumido na época do carnaval e ao longo de todo o inverno. O cocido que coñecemos hoxe en día é sinónimo de variedade e abundancia e ten a súa referencia no famoso cocido de Lalín, pero antigamente era impensable consumir tantas variedades de carne á vez. É un prato moi nutritivo, completo e contundente pola variedade dos alimentos que o compoñen.

Noticias

Archivos