Noticias

Noticias y actualidad del Grupo Cuevas

Archivos

Callos á galega

15 Xullo, 2015

Callos á galega

Callos á galega

Ingredientes

Racións: 1 persona

  • 5 g Aceite de oliva
  • 3 g Allo
  • 180 g Callos de tenreira
  • 5 g Cebola
  • 15 g Chourizo
  • 1 g Cravo
  • 1 g Comiño
  • 85 g Garavanzo
  • 5 g Fariña
  • 50 g Uñas de porco
  • 1 g Perexil

Instruccións

Lavar ben os callos con auga fría e quente, ao mesmo tempo que se fregan estes con vinagre e poñelos, seguidamente, a cocer xa torados coa man de tenreira. Cando ferve a primeira auga, debemos quitala e poñemos unha nova, engadiremos as cebolas cun cravo cada unha, o sal, o perexil, o chile e o touciño. Nun caldeiro á parte, cócense os garavanzos e engádense aos callos cando estean cocidos, aproximadamente ás dúas horas. Antes de rematar a cocción, faise nunha tixola con aceite un rustrido de cebola, pemento e fariña torrada. Agregar un pouco de caldo dos callos e deixar que coza un pouco, verténdos despois enriba da pota dos callos, xunto ao chourizo e aos comiños. Deixar todo ao lume uns minutos máis para ter a punto os callos á galega, cuxa característica é a de levar garavanzos.

Este prato típico galego elabórase como un guiso que vai acompañado de garavanzos, chourizo e touciño principalmente. Os callos de tenreira son un alimento rico en vitamina B5 que é necesaria para a asimilación de carbohidratos, proteínas e graxas, indispensables para a vida celular. O seu alto contido en ferro fai que os callos de tenreira axuden a evitar a anemia por falta de ferro. Por outro lado, os garavanzos proporcionan gran cantidade de proteínas, case tanto como a carne e, tamén, de hidratos de carbono polo que son moi enerxéticos.

Canas de crema

Canas de crema

Canas de crema

Ingredientes

Racións: 1 persona

  • 2 g Aceite de oliva
  • 7.5 g Azucre
  • 2 g Fariña de millo
  • 17 g Fariña de trigo
  • 12 g Ovo
  • 6 g Leite
  • 0.20000000298023224 g Sal
  • 1 g Vainilla

Instruccións

Amasamos unha mestura de fariña, sal, aceite e leite e deixamos repousar unhas 2 h aproximadamente. Tras este tempo estiramos a masa axudándonos cun rolo para deixala o máis lisa e fina posible. No momento de fritir as canas utilizaremos como soporte das tiras de masa un molde tubular e normalmente metálico, deste modo conseguiremos formar as canas. Enchemos as canas de crema pasteleira, unha vez retirado o molde e temperadas. Para facer a crema necesitaremos ferver nunha cazola unha mestura de leite, a casca dun limón e unha rama de vainilla. Á parte, nun recipiente bateremos a maicena, o leite, o azucre e os ovos batidos previamente por separado. Vertemos o contido do recipiente na cazola, tras retirar antes a casca de limón e a vainilla, e revolvemos ata alcanzar unha masa espesa. Unha vez arrefriada a masa enchemos as canas, que se serviremos, opcionalmente, con azucre e canela por enriba.

Son famosas as da zona de Verín e Carballiño, na provincia de Ourense. Tamén o son a variante das canas ao forno de Mondoñedo, na provincia de Lugo. As canas consumíanse como sobremesa e estaban reservadas para os días nos que se celebraba un banquete de festa. Teñen a súa orixe na Idade Media e consumíanse en toda a península Ibérica. Mesmo a receita aparece nun libro de receitas portugués do século XVI.

Camaróns cocidos

Camaróns cocidos

Camaróns cocidos

Ingredientes

Racións: 1 persona

  • 100 g Camarón
  • 1 g Loureiro
  • 0.5 g Sal

Instruccións

Nunha pota, ponse abundante auga cun pouco de sal e unha folla de loureiro. Cando rompe a ferver, botamos os camaróns, déixanse cocer sobre 5 min, retíranse e escórrense.

O camarón autóctono de Galicia é o marisco que maior prezo chega a alcanzar no mercado galego, onde se comercializa vivo ou cocido en orixe. Este crustáceo cócese cocido en auga abundante, con sal e loureiro. A súa cocción é doada e rápida. O camarón ten un baixo contido en graxas que, na súa maioría, son poliinsaturadas. Conteñen cantidades moderadas de ácidos graxos omega 3 e calorías. Tamén é boa fonte de calcio que regula a contracción muscular e é imprescindible para a coagulación do sangue. Tamén posúe fósforo que intervén na formación e no mantemento dos ósos, no desenvolvemento dos dentes, na secreción normal do leite materno, na formación dos tecidos musculares e no metabolismo celular.

Capón asado estilo Vilalba

Capón asado estilo Vilalba

Capón asado estilo Vilalba

Ingredientes

Racións: 1 persona

  • 10 g Aceite de oliva
  • 5 g Allo
  • 160 g Capón
  • 70 g Castaña
  • 40 g Cava
  • 15 g Fariña
  • 5 g Limón
  • 1 g Perexil
  • 1 g Sal

Instruccións

Preparamos un adobo con allo, perexil, sal, aceite, cava e limón. Deixamos macerar durante polo menos 1 h. Aliñamos o capón enteiro, por dentro e por fóra, co adobo que fixemos. Introducimos dentro do galo as castañas peladas, previamente cocidas, e pechámolo (normalmente cosémolo). Adobamos de novo e levamos ao forno 1 h por cada quilo de peza.

Aínda que o capón se cría en toda Galicia o de Vilalba, capital da Terra Chá, é o máis famoso e recoñecido. Este prato converteuse en habitual no Nadal e a súa fama e consumo nestas datas vai en aumento. Desde o ano 1835 celébrase en Vilalba a Feira do Capón, onde se expoñen e se venden.

Capón asado recheo de verduras

Capón asado recheo de verduras

Capón asado recheo de verduras

Ingredientes

Racións: 1 persona

  • 10 g Aceite de oliva
  • 5 g Allo
  • 170 g Capón
  • 40 g Cebola
  • 1 g Perexil
  • 30 g Porro
  • 30 g Repolo
  • 1 g Sal
  • 40 g Cogomelo
  • 40 g Tomate
  • 40 g Viño branco
  • 30 g Cenoria

Instruccións

Picar os allos xunto co perexil, co sal e un chorro de aceite. Distribuír esta mestura no interior e no exterior da peza. Picar as verduras e introducir, só a metade, no interior; xa que a outra metade colocarase arredor da peza, na fonte, que irá posteriormente ao forno. Régase todo con auga e viño, a partes iguais.

Esta forma de elaborar este prato de capón consiste en enchelo de moi diversas verduras, elixidas ao gusto, como son a cenoria, os porros, os champiñóns, os tomates ou o repolo. Énchese de verduras e, despois, cocíñase con parte desas verduras rodeando o capón, no recipiente onde se cociña. As verduras teñen multitude de vitaminas e minerais, ademais de fibra e, ademais, non conteñen apenas proteínas nin graxas, aínda que si certa cantidade de hidratos de carbono. Son unha importante fonte de vitamina A e C. Entre os minerais que teñen destacan o ferro, o magnesio, o potasio e o calcio.