Noticias

Noticias y actualidad del Grupo Cuevas

Archivos

Bacallau asado

15 Xullo, 2015

Bacallau asado

Bacallau asado

Ingredientes

Racións: 1 persona

  • 10 g Aceite de oliva
  • 140 g Bacallau fresco sen sal
  • 10 g Limón
  • 5 g Manteiga
  • 0.5 g Noz moscada
  • 15 g Pan relado
  • 90 g Pataca
  • 1 g Perexil
  • 0.5 g Pementa branca

Instruccións

Colocamos o bacallau con aceite nunha bandexa, bótaselle a pementa, a noz moscada, o perexil e o pan relado. Énchese co zume de limón e úntase de manteiga. Lévase ao forno ata que estea asado.

O bacallau é un peixe pobre en graxas. É un dos peixes brancos máis consumidos en Europa e dos máis coñecidos no mundo. O bacallau é un peixe de doada dixestión e baixo en calorías, axeitado para dietas hipocalóricas ou de adelgazamento. Contén ácidos graxos omega 3 polo que é adecuado para persoas con risco de padecer enfermidades cardiovasculares. É rico en calcio, o que axuda a evitar osteoporose e outras enfermidades óseas. Tamén contén fósforo, necesario para o bo funcionamento do cerebro e iodo para regular o funcionamento da glándula tiroide.

Bacallau con allada

Bacallau con allada

Bacallau con allada

Ingredientes

Racións: 1 persona

  • 15 g Aceite de oliva
  • 2 g Allo
  • 160 g Bacallau fresco sen sal
  • 50 g Cebola
  • 120 g Pataca
  • 1 g Pemento doce
  • 3 g Vinagre

Instruccións

Precocemos as patacas xunto coa cebola ata alcanzar o punto medio de cocción. Engadimos o bacallau desalgado e cortado en toros. Á parte, preparamos unha allada nunha tixola na que douramos o allo en aceite e despois engadímoslle a auga de cocción, o vinagre e o pemento. Esparexemos coa mestura e servimos.

Este era un prato moi recorrido na Coresma ata a segunda metade do século XX. O bacallau era un peixe barato e abundante. Considerábase un prato de pobres e era un bo substituto da carne. Acompañábase de patacas que se cocían xunto co bacallau. Pola súa parte o allo é bo para persoas que sofren hipertensión, artereoesclerose e taquicardia e cabe destacar o seu contido en vitamina C.

Bacallau fresco ao viño branco

Bacallau fresco ao viño branco

Bacallau fresco ao viño branco

Ingredientes

Racións: 1 persona

  • 10 g Aceite de oliva
  • 10 g Allo
  • 180 g Bacallau fresco
  • 20 g Fariña
  • 140 g Pataca
  • 1 g Pemento doce
  • 0.5 g Sal
  • 50 g Viño branco

Instruccións

Córtase o bacallau en toros e pásanse por fariña. Frítense en aceite moi quente e resérvanse. Noutra tixola frítense, un pouco, as patacas cortadas en cuartos. Poñemos nunha cazola un baño de viño branco e, cando estea quente, engádenselle os toros fritos de bacallau cubrindo o fondo e, por enriba, as patacas toradas. Déixase ao lume ata que as patacas estean no punto. Compróbase que está listo se picamos cun escarvadentes. Nunha tixola á parte, dóuranse os allos cortados finos en aceite, engádeselle o pemento doce e cóbrese con esta salsa o bacallau e as patacas. Está listo para servir.

Este prato, na antigüidade, facíase con outros peixes que se podían consumir frescos que non é o caso do bacallau, xa que antes chegaba salgado a porto para conservalo. Hoxe en día esta receita tamén se fai con bacallau fresco. O viño branco é un excelente acompañante do peixe xa que o seu sabor é menos intenso que o do viño tinto, e iso permite que ao acompañar carnes magras estas non oculten o seu sabor.

Bandullo

Bandullo

Bandullo

Ingredientes

Racións: 1 persona

  • 12.5 g Améndoa torrada
  • 20 g Azucre
  • 1 g Canela
  • 30 g Ovo
  • 20 g Leite
  • 3 g Manteiga
  • 20 g Pan
  • 6 g Pasas de Corinto

Instruccións

Quitar a codia ao pan e esmiuzar o miolo ata conseguir dúas cuncas. Colocar o miolo de pan nunha cunca e regala co leite morno e co azucre. Cando estea ben empapado facer co pan un puré cun garfo. Relar as améndoas e agregalas ao pan xunto coas pasas, previamente remolladas, unha cullerada de manteiga ben branda e unha culleriña de canela. Cascar os ovos nunha cunca, batelos ata que estean escumosos e agregalos ao pan. Untar coa manteiga restante, un molde de bordo alto, tipo flan e verter nel o preparado. Tapar o molde con papel de aluminio e cocer ao baño maría durante 45 min.

Este é unha sobremesa típica do Carnaval que se caracteriza porque se utiliza a vexiga do porco ou tamén as tripas grosas, a xeito de recipiente, onde se cocen os ingredientes. Actualmente faise en moldes se non se teñen estas partes do porco. É típico principalmente da provincia de Pontevedra, máis concretamente na zona do Morrazo, illa de Ons, terras do Ulla e na zona de Sober, en Lugo. Na provincia de Ourense tamén se elabora o bandullo pero, neste caso, non é unha sobremesa senón un embutido. Faise coa tripa do estómago do porco que se enche sobre todo con costelas, espiñazo e rabo de porco, logo déixase curar. É posible que a súa orixe fose a necesidade de conservar aquelas partes do porco que non se podían consumir de inmediato e este embutido é outra forma máis de conservación da carne do porco.

Bacallau con coliflor

Bacallau con coliflor

Bacallau con coliflor

Ingredientes

Racións: 1 persona

  • 25 g Aceite de oliva
  • 5 g Allo
  • 195 g Bacallau fresco sen sal
  • 180 g Coliflor
  • 60 g Pataca
  • 1 g Pemento doce
  • 1 g Sal
  • 4 g Vinagre

Instruccións

Nunha cazola con auga e sal botamos as patacas cortadas e a coliflor dividida en cachos. Cando pase un tempo de cocción, engadimos o bacallau cortado en anacos. Unha vez cocido todo, escorremos e gardamos un vaso de auga desta cocción. Douramos, nunha tixola con aceite quente, o pemento doce e o allo, agregamos o vaso de auga gardado e un chorriño de vinagre. Botamos este refrito sobre a coliflor e o bacallau.

O bacallau péscase nos mares do Atlántico norte, desde o outono ata a primavera. Antigamente o que se facía para conservar o bacallau nos barcos, desde que se pescaba ata que chegaba a porto, era salgalo, e ao chegar a porto secábase ao aire. Era considerado unha delicia na parte interior de Galicia e, en xeral, todo o peixe xa que os medios de transporte non permitían a súa chegada con demasiada frecuencia. Era un prato que se reservaba para ocasións especiais como o Nadal ou a Coresma, aínda que hoxe en día tamén se consome nas épocas de Nadal.